Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ



  • Έξω οι ιμπεριαλιστές από τη Λιβύη

  • Ανατροπή του Καντάφι

  • Καμιά εμπιστοσύνη στο Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο

  • Νίκη στις επαναστατικές επιτροπές του λιβυκού λαού



Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα εναντιώνεται σε κάθε στρατιωτική επέμβαση των ιμπεριαλιστών στη Λιβύη. Ο βομβαρδισμός της χώρας από αέρος και θάλασσας δεν έρχεται να αντιμετωπίσει το σφαγείο του Καντάφι εναντίον του επαναστατημένου Λιβυκού λαού. Αντίθετα, ανοίγει ένα μεγαλύτερο ιμπεριαλιστικό σφαγείο και μετατρέπει τη χώρα σε ερείπια έχοντας εξαπολύσει, στις πρώτες ώρες της επίθεσης, 112 πυραύλους Κρουζ.


Η απόφαση της έκτακτης σύγκλησης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ την Πέμπτη 17 Μαρτίου παρά τα ανθρωπιστικά προσχήματα είναι μια βάρβαρη προσπάθεια των ιμπεριαλιστών να βάλουν χέρι στον πετρελαϊκό πλούτο της Λιβύης και ταυτόχρονα να αποκτήσουν πρόσβαση σε ένα σημείο κλειδί για να ανακόψουν την επαναστατική φωτιά που έχει ξεσπάσει τους τελευταίους μήνες στη Βόρεια Αφρική και απλώνεται σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο. Οι ιμπεριαλιστές αφού για δεκαετίες στήριξαν το δικτάτορα Καντάφι, τώρα έρχονται να “απελευθερώσουν” το λαό της Λιβύης και να στήσουν ένα φίλο-ιμπεριαλιστικό προτεκτοράτο στην περιοχή χρησιμοποιώντας τους ντόπιους πρόθυμους αντιπολιτευόμενους του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου.


Η υποκρισία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ξεπερνά κάθε όριο όταν, την Παρασκευή 18 Μαρτίου, την ίδια στιγμή που τα πολεμικά αεροσκάφη της Γαλλίας και της Βρετανίας έμπαιναν στο λιβυκό εναέριο χώρο, ο δικτάτορας Σαλέχ αιματοκύλιζε τους δρόμους της πρωτεύουσας της Υεμένης, Σανάα. Ο Σαλέχ διέταξε την αστυνομία να ανοίξει πυρ σε μια μαζική διαδήλωση με απολογισμό τουλάχιστον 46 νεκρούς διαδηλωτές και εκατοντάδες τραυματίες. Ο αριθμός των νεκρών στην Υεμένη ανεβαίνει στους 90 στην προσπάθεια του Σαλέχ να παραμείνει στην εξουσία. Η “ανθρωπιστική κρίση” στην Υεμένη απαντήθηκε από τις ΗΠΑ τηρώντας ίσες αποστάσεις ανάμεσα στον επαναστατημένο λαό και το σφαγέα Σανάα και καλώντας σε ένα “ειρηνικό, εύρυθμο και δημοκρατικό δρόμο” από τον Ομπάμα. Μια ανάλογη σοβούσα κρίση δημιουργείται στο Μπαχρέιν με την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων από τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για να πνίξουν στο αίμα τους εξεγερμένους, με τις ευλογίες του ιμπεριαλισμού.


Ο λαός της Λιβύης αντιμετωπίζει δύο πάνοπλους εχθρούς. Η αλληλεγγύη της διεθνούς εργατικής τάξης πρέπει να ενισχύσει τον αγώνα του για να στείλει το δικτάτορα Καντάφι στην αγχόνη και να αντισταθεί στα ιμπεριαλιστικά στρατεύματα κατοχής του ΟΗΕ.


Το ΕΕΚ υποστηρίζει πως ο εχθρός για τους λαούς της Δύσης βρίσκεται στις δικές του καπιταλιστικές κυβερνήσεις. Οι ιμπεριαλιστές προσπαθούν να ελέγξουν την εξέλιξη της Αραβικής Επανάστασης για να μην περάσει στην άλλη όχθη της Μεσογείου. Ο GAP, προεδρεύων της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, βάλλει εναντίον του πρώην “συντρόφου” του Καντάφι, αλλά γνωρίζει πως η εργατική τάξη της Ελλάδας δε μισεί λιγότερο το δικό του πολιτικό καθεστώς της Τρόικας και του Μνημονίου διαρκείας.


Η αλληλεγγύη στο λαό της Λιβύη για την ευρωπαϊκή εργατική τάξη σημαίνει με τους όρους της ταξικής πάλης την επαναστατική ανατροπή του Σαρκοζί, του Κάμερον και όλων των μακελάρηδων της αραβικής επανάστασης.


Μόνη λύση για το λιβυκό λαό να προχωρήσει η επανάσταση πέρα από τα δημοκρατικά πλαίσια του συμβιβασμού με τους ντόπιους δυνάστες, κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό, μέχρι την εξουσία των εργατών και φτωχών χωρικών.


20/3/2011

www.eek.gr